پروتز سینه (یا به عبارت دیگر ایمپلنت پستان) روشی است که در آن از طریق جراحی، سایز سینه افزایش پیدا می کند.
در طی این جراحی، پروتز در زیر بافت سینه یا ماهیچه های سینه قرار می گیرند.
بسیاری از خانم ها، عمل پروتز سینه را به منظور افزایش اعتماد به نفس انجام می دهند
اما برخی دیگر پروتز سینه را برای بازسازی شکل سینه پس از خارج سازی آن به دلایلی مثل سرطان و غیره انجام می دهند.
اگر در نظر دارید که سینه های خود را پروتز کنید باید قبل از آن از یک جراح پلاستیک وقت مشاوره بگیرید
و اطلاعات کاملی از پروتز سینه مثل:
- خطرات و مشکلات احتمالی
- مراقبت های پس از عمل
- و این که آیا شما کاندید خوبی برای پروتز سینه هستید یا نه
به دست آورید.
چرا پروتز سینه انجام می شود؟
دلایلی که باعث می شود خانم ها عمل پروتز سینه انجام دهند، کاملا شخصی است
ولی در اینجا به مزایای مهم این جراحی اشاره می کنیم:
- داشتن سینه هایی با ظاهر زیبا برای آنها که سینه های کوچکی دارند و یا اندازه ی یکی از سینه ها کوچکتر از دیگری می باشد.
- تنظیم اندازه ی سینه ها پس از بارداری
- بازگرداندن سینه به افرادی که به دلیل سرطان سینه خود را تخلیه کرده اند.
- بالا بردن اعتماد به نفس و حس مثبتی که فرد نسبت به خود پیدا می کند.
انتظارات خود را از عمل پروتز سینه با پزشک خود در میان بگذارید تا بدانید چه توقعاتی از جراحی پروتز سینه باید داشته باشید.
انواع پروتز سینه
امروزه پروتز های سینه از تنوع بسیار زیادی برخوردارند و هر کدام از جهات مختلف با هم متفاوتند:
از نظر ماده درونی
پروتزهای سالین
این نوع پروتز با محلول استریل آب و نمک پر شده است.
در صورتی که صدف پروتز سالین سوراخ شود، پروتز فرو می ریزد و بدن به طور طبیعی سالین را جذب و سپس دفع می کند.
پروتز های سالین دارای حس، ثبات و شکل یکسانی است.
و دارای تاییدیه از سازمان غذا دارو برای استفاده ی خانم های بالای ۱۸ سال می باشد.
پروتز های ساختاری سالین
این پروتز ها نیز با محلول استریل آب و نمک پر شده اند
با این تفاوت که جنس آنها حس طبیعی بودن بیشتری به انسان می دهد.
پروتز های سیلیکونی
این پروتز ها با ژل سیلیکونی پر می شوند و ژل بسیار بیشتر شبیه به بافت طبیعی سینه می باشد.
اگر پوسته ی پروتز سوراخ شود ژل ممکن است در پوسته پروتز باقی بماند
و یا از آن خارج شده و به کیسه ی بیرونی پروتز وارد شود.
به همین دلیل پروتز هایی که با ژل سیلیکونی پر شده اند به هیچ وجه فرو نمی ریزند.
در صورتی که پروتز های سیلیکونی را برای قرارگیری در سینه ی خود انتخاب کنید،
باید توسط پزشک به صورت مداوم ویزیت شده تا از عملکرد صحیح پروتز اطمینان حاصل کنید.
می توان با موج های فراصوتی و MRI از شرایط پروتز های قرار گرفته در سینه اطلاع پیدا کرد.
پروتز های سیلیکونی دارای تاییدیه از سازمان غذا و دارو می باشند و برای زنان بالای ۲۲ سال مناسب هستند.
از نظر شکل ظاهری
پروتز های شکل ثابت یا قطره اشکی
پروتز های شکل ثابت که به آنها قطره اشکی هم می گویند،
حتی زمانی که پوسته ی پروتز پاره شود، شکل خود را از دست نمی دهند و به این دلیل به این نام خوانده می شوند.
این پروتز ها از نوع پروتز های سیلیکونی هستند
با این تفاوت که مستحکم تر بوده و ژل آنها غلیظ تر از نوع قدیمی پروتز های سیلیکونی می باشد.
پروتز های ثابت شکل دار هستند (دایره ای نیستند)
و در قسمت پایینی خود دارای برآمدگی بوده و در قسمت های بالایی باریک شده و حالت مخروطی می گیرند.
اگر پروتز های شکل دار بچرخند، ظاهری غیر عادی پیدا می کنند که نیازمند یک روند درمانی جدا می باشند.
برای قرار دادن پروتز های شکل ثابت باید برش بزرگ تری روی پوست ایجاد کرد.
پروتز های گرد
این پروتز ها سینه را پُرتر از پروتز های شکل ثابت نشان می دهند.
به دلیل اینکه این پروتز ها گرد بوده و در تمام قسمت ها یکسان هستند، کمتر احتمال چرخیدن و تغییر شکل دارند.
از لحاظ سطح سازنده
پروتز های صاف
این پروتز ها نرم ترین نوع پروتز هستند که می توانند با کیسه ی پروتز حرکت کرده و باعث تکان های طبیعی تر سینه شوند.
پروتز های صاف ممکن است در زیر پوست ناهمواری های قابل لمسی داشته باشند.
پروتز های زبر
باعث ایجاد بافت اسکار می شود که به پروتز می چسبد و احتمال حرکت پروتز و جابجایی درون سینه را کم می کند.
از فواید این پروتز کاهش خطر انقباض کپسولی می باشد.
این یعنی چی انقباض کپسولی و پایین تر توضیح دادم.
از آن جایی که سازندگان پروتز سینه هر روز در حال تولید مدل های جدید و متنوع پروتز هستند،
به مرور زمان انواع مدل های مدرن به مدل های قدیمی تر افزوده می شود.
به خاطر داشته باشید که در صورت انتخاب هر یک از پروتز های سالین و سیلیکونی، تحت نظر بودن و معاینه شدن توسط پزشکتان در فواصل زمانی کوتاه بسیار حائز اهمیت است.
روند جراحی
در چین زیر پستان برشی داده می شود سپس جراح، فضایی برای جاگذاری پروتز ها ایجاد می کند.
جاگذاری پروتز ها
پروتز ها می توانند به روش های متفاوتی جاگذاری شوند.
تصمیم گیری اینکه پروتز شما چگونه جاگذاری شود با پزشکتان است.
وی می تواند پروتز را کاملا روی عضله ی پستانی، کاملا زیر عضله ی پستانی و یا نیمی از آن را زیر عضله ی پستانی قرار دهد.
پزشکتان همچنین می تواند از روش دوگانه استفاده کند.
در جلسه مشاوره، پزشک درباره تمام روش های جاگذاری و این که کدام روش برای شما مناسب تر است، صحبت خواهد کرد.
مهمترین مقیاس در انتخاب هر یک از این روش ها، ضخامت پوست و بافت های چربی است.
در صورتی که پوست به اندازه کافی ضخیم نباشد نمی توان پروتز را روی ماهیچه ی پستانی قرار داد
زیرا ممکن است قابل رویت شود و شکلی غیر طبیعی پیدا کند.
زمانی که پروتز توسط جراح جاگذاری شد، برش با بخیه های قابل جذب بسته می شود.
سپس جای زخم ابتدا با یک لایه پماد شفاف ضد آب پوشانده می شود وسپس با پانسمان استریل بسته می شود.
بهبود و مراقبت های پس از جراحی
پس از جراحی پروتز سینه معمولا ۳ الی ۴ ساعت در کلینیک می مانید.
پس از تایید متخصص بیهوشی و معاینه پزشک خود از کلینیک ترخیص می شوید.
بعد از عمل جراحی نیز باید مایعاتی مثل آب، چای و یا غذاهایی مصرف کنید که سریع تر هضم شوند.
ممکن است پس از جراحی، در سینه ها احساس فشار و انقباض و در نوک سینه ها احساس سوزش داشته باشید.
البته سینه های برخی افراد ممکن است تا مدتی بی حس باقی بماند.
همچنین یکی از سینه ها ممکن است نسبت به دیگری درد و ورم بیشتری داشته باشد.
ورم سینه ها در روز سوم به اوج می رسد و سپس به مرور فروکش می کند.
به طور کلی بهبودی پس از جراحی پروتز سینه حدود ۳ الی ۷ روز طول می کشد.
اگر پروتز زیر عضله قرار گرفته باشد یا به روش دوگانه جاگذاری شده باشد، بهبودی کمی بیشتر به طول می انجامد.
درد پروتز سینه
در صورتی که پس از جراحی دچار درد شدید و غیر قابل تحملی شدید که حتی با مسکن هم تسکین نیافت، سریعا به پزشک خود اطلاع دهید.
البته برخی درد ها پس از جراحی طبیعی بوده و با تجویز پزشک می توانید از دارو های مسکن استفاده کنید.
شدت و زمان درد پس از جراحی در هر شخص متفاوت است و به عواملی مانند:
- اندازه پروتز
- محل قرارگیری پروتز
- روش جراحی
- و انقباض کپسولی
بستگی دارد.
خطرات پروتز سینه
برخی از مشکلات و پیامد های منفی پروتز سینه عبارت است از:
- در پی داشتن جراحی های بعدی که می تواند به دلایل مختلف و بدون خارج سازی پروتز صورت گیرد.
- انقباض کپسولی که باعث شکل گیری بافت اسکار در اطراف پروتز و فشرده شدن پروتز می شود.
- درد سینه
- تغییر در حس نوک سینه و کل سینه
- ترکیدن و خالی شدن پروتز های سالین
- ترکیدن پروتز های سیلیکونی با علائم و یا بدون هیچ نشانه ای که به آن ترکیدن خاموش می گویند.
تشکیل کپسول
تشکیل بافت اسکار در اطراف پروتز سینه می تواند باعث انقباض، سفتی و بعضی مواقع دردناکی سینه ها شود.
انقباض شدید سینه ها ممکن است بلافاصله پس از جراحی پروتز سینه و یا یک سال بعد از آن رخ دهد.
امکان پیش بینی زمان وقوع این انقباض شدید وجود ندارد
اما می توان گفت که با گذشت زمان احتمال وقوع آن هم افزایش می یابد. (پس از ۱۰ سال خطر ابتلا به آن به ۱۰ تا ۱۲ درصد می رسد).
انقباض کپسولی ممکن است در یک سینه و یا در هر دو سینه رخ دهد
اما امکان وقوع آن در افرادی که پروتزشان روی عضله ی پستان قرار گرفته است، بیشتر می باشد.
این انقباض کپسولی می تواند با جراحی خارج سازی پروتز یا جابه جایی پروتز با پروتزی دیگر درمان شود.
اما ممکن است پس از این جراحی نیز دوباره برگردد.
استعمال دخانیت
افرادی که سیگار می کشند و یا از تنباکو و مواد نیکوتین دار استفاده می کنند بیشتر از افراد دیگر در خطر مشکلاتی مثل: عدم بهبود جای زخم، پوست پوست شدن و.. هستند.
البته افرادی که در معرض دود سیگار یا دیگر دخانیات باشند نیز ممکن است به مشکلات این چنینی دچار شوند.
همچنین استعمال دخانیات می تواند اثرات منفی روی بیهوشی فرد در زمان جراحی بگذارد و خطر خونریزی را بالا ببرد.
افراد دیگر کمتر دچار چنین مشکلاتی می شوند.
افراد سیگاری باید حداقل از ۲ هفته قبل از جراحی و تا پایان روند بهبودی از کشیدن سیگار خودداری کنند.
آیا پروتز سینه در بارداری اختلال ایجاد می کند؟
با وجود اینکه پروتز سینه در زمان بارداری هم می تواند باعث ایجاد مشکلاتی مثل فشار و انقباض سینه ها شود، اما نمی تواند مشکلات خاص و غیر عادی را به همراه داشته باشد.
سایز سینه ها در زمان بارداری به طور طبیعی افزایش پیدا می کند
که به این پدیده تراکم خون (engorgement) می گویند که به هیج وجه ربطی به خود پروتز سینه ندارد.
پروتز سینه و شیردهی
برخی از مادران که پروتز سینه دارند ترجیح می دهند که از شیر خشک و یا مکمل به جای شیر خود به فرزندشان بدهند
ولی این در بین دیگر مادران که پروتز هم ندارن شایع است.
هیچ یک از برش هایی که در جراحی پروتز سینه انجام می شود نمی تواند مانع از شیر دهی شود.
پروتز هایی که در زیر عضله پستان قرار می گیرند هم دارای نوعی لایه حفاظتی بین پروتز و مجرای شیری هستند
و هم در عکس برداری ها و ماموگرافی ها بهتر نشان داده می شوند
و هم سینه از نظر ظاهری و لمسی طبیعی تر خواهد بود.
