عوارض پروتز سینه چیست؟ (عوارض احتمالی و روش های پیشگیری)
پروتز سینه نوعی وسیله کاشتنی یا اصطلاحا “ایمپلنت” است که برای بزرگ کردن سینه ها در خانم ها و یا ترمیم آن ها استفاده می شود. کاشت پروتز در طی یک عمل جراحی که توسط جراح پلاستیک و زیبایی انجام می شود جاگذاری می شوند. این جراحی شامل قراردادن پروتز در زیر بافت سینه یا ماهیچه های قفسه سینه می باشد.برای برخی خانم ها، پروتز سینه راهی برای افزایش اعتماد به نفس شان و برای سایرین روشی برای بازسازی سینه ای است که به هر دلیلی فرم خود را از دست داده است. اگر نگران عوارض پروتز سینه هستید خواندن این مقاله به شما پیشنهاد می شود.
آیا پروتز سینه عوارض دارد؟
هر عملی که صورت جراحی و تهاجمی بر روی بدن انجام شود می تواند همراه با عوارض بالقوه یا احتمالی باشد. به این منظور که ممکن است عوارض در برخی افراد رخ داده یا ندهد. عمل پروتز سینه نیز می تواند شامل برخی عوارض اعمالی باشد که در ادامه بیشتر توضیح داده شده اند. تنها به این نکته اشاره می کنیم که اگر واقعا واجد شرایط کاشت پروتز سینه باشید، جراح شما شخص باتجربه ای باشد، از پروتزهای مرغوب استفاده شود و خودتان هم همه چیز را رعایت کنید معمولا دچار عارضه نخواهید شد.
نشانه های بروز عوارض پروتز سینه چیست؟
در صورت بروز، نشانه هایی که باید به آن توجه شود، می تواند شامل قرمزی پوست و ورم سینه بعد از پروتز باشد که از بین نمی رود. علائم اولیه که نشان می دهد پروتز سینه با مشکل روبه رو شده است عبارت است از:
- قرمزی پوست اطراف سینه
- تورم غیرطبیعی که از بین نرود
- حس سوزش
اگر شخصی پس از پروتز سینه هر یک از علائم بالا را داشت باید سریعا وضعیت خود را به پزشک اطلاع دهد. در صورتی که بیمار به هر دلیلی از نتیجه عمل پروتز سینه رضایت نداشته باشد یا حس کند که عمل موفقیت آمیز نبوده، باید با جراح زیبایی خود تماس بگیرد.
عوارض پروتز سینه چیست؟
خونریزی
برخی بیماران در فضای اطراف پروتز دچار خونریزی داخلی می شوند. این خونریزی اغلب بلافاصله پس از جراحی و در برخی موارد تا ۲ هفته پس از آن اتفاق می افتد. در اینصورت سینه سفت و متورم می شود و نیاز به جراحی دوباره دارد. طی این جراحی (لاپاراسکوپی) خونریزی متوقف شده و خون از محل تخلیه می شود.
البته در این جراحی نیازی به برداشتن پروتز نیست. به احتمال زیاد بیمار پس از این جراحی در بیمارستان بستری نمی شود و تنها اثر کبودی روی سینه باقی می ماند. با این حال وضع بیمار به زودی بهبود یافته و این جراحی دوم روی نتیجه پروتز سینه تاثیر نخواهد داشت. به طور کلی احتمال عارضه ی خونریزی کمتر از یک درصد است.
عفونت
عفونت مشکل ساز ترین عارضه پروتز سینه است اما با این وجود به ندرت و در کمتر از ۱ درصد بیماران رخ می دهد. معمولا با گذشت ۲ یا ۳ هفته از جراحی مشخص می شود که پروتز سینه با مشکلی رو به رو است. سینه حساس، متورم و قرمز شده و ممکن است با ترشح از جای زخم و تب همراه باشد. در این صورت بهتر است با پزشک خود تماس بگیرید و وضعیت را به وی اطلاع دهید.
در برخی مواقع، عفونت های خفیف با مصرف آنتی بیوتیک بهبود می یابند اما در اکثر موارد این کافی نیست. بیشتر بیماران با عفونت شدید در اطراف پروتز سینه لازم است پروتز را بردارند. بلافاصله پس از خارج سازی پروتز، قراردادن پروتز جدید امکان پذیر نیست و باید ۳ تا ۶ ماه صبر کرد تا اثر عفونت به طور کامل از بین برود. به احتمال زیاد هزینه عمل پروتز سینه که برای اولین بار پرداخت میشه عوارضی مانند عفونت و خونریزی را پوشش خواهد داد.
انقباض کپسولی
پس از قراردادن پروتز سینه، بدن به عنوانی بخشی از روند بهبودی، کپسولی از بافت فیبروز در اطراف پروتز می سازد. این واکنش طبیعی بدن به ورود هر شئ خارجی است.
به مرور زمان، بافت فیبروز اسکار شروع به کوچک و جمع شدن می کند که به آن انقباض کپسولی می گویند. میزان و وسعت این جمع شدگی در هر شخص متفاوت است. در برخی افراد، این انقباض کپسولی می تواند موجب سفت و فشرده شدن پروتز شود به طوری که بیمار در سینه احساس سفتی، درد و ناراحتی کند.
انقباض کپسولی عارضه ی غیر قابل اجتنابی است و همه افرادی که پروتز سینه انجام داده اند تا حدودی به آن دچار می شوند و حتی ممکن است بیمار در آینده نیاز به جراحی دوباره داشته باشد. دو روش برای کاهش سفتی ناشی از انقباض کپسولی وجود دارد که عبارت است از: کپسولوتومی باز و کپسولکتومی باز.
۱. کپسولوتومی باز
هدف از این جراحی اصلاح سفتی ناشی از انقباض کپسولی و دادن فضای بیشتر به پروتز برای حرکت درون سینه می باشد.
این جراحی با بیهوشی کامل آغاز شده و جراح برشی روی سینه می زند تا پروتز را از آن خارج کند. سپس برش های مکرری روی بافت اسکار به وجود می آورد تا به آزاد کردن سفتی اطراف پروتز کمک کند. در نهایت پروتز سر جای خود بازگردانده می شود و برش بسته می شود.
۲. کپسولکتومی باز
کپسولکتومی باز موفقیت آمیز ترین روش برای درمان انقباض کپسولی است. این جراحی شامل بیهوش کردن بیمار و برداشتن کل کپسول فیبروز توسط جراح می باشد. این جراحی به بدن این امکان را می دهد تا کپسول فیبروز جدیدی در اطراف پروتز تشکیل دهد.
پارگی پروتز
پروتز های سینه نهایتا پاره می شوند اما نمی توان به طور قطع پیش بینی کرد که چند سال پس از پروتز سینه این اتفاق خواهد افتاد و یا عمر پروتز ها چقدر خواهد بود. طبق مطالعاتی که روی پروتز های سیلیکونی انجام شد، انتطار می رود که این پروتز ها ۷ تا ۱۲ سال دوام آورند.
البته برخی از آنها با فاصله چندین سال یا حتی چندین ماه و برخی دیگر تا ۱۵ سال دوام می آورند. طبق تحقیقی که در این رابطه انجام شده است، اکثر خانم ها طی ۱۱ سال حداقل یکبار دچار پارگی پروتز سینه شده اند و احتمال ترکیدن آن هر سال افزایش پیدا می کند. سیلیکون حاصل از پارگی پروتز، در ۲۱ درصد از خانم ها به بیرون از کپسول سینه نشت پیدا می کند که در اکثر موارد بیمار از آن بی اطلاع است.
نشت سیلیکون
مطالعات حاکی از آنند که ژل سیلیکونی درون پروتز می تواند در دمای طبیعی بدن تبدیل به مایع سیلیکونی شود. همچنین گزارش ها نشان می دهند که ممکن است سیلیکون نشت کرده و به غدد لنفاوی و ارگان های دیگر منتقل شود. در اینصورت عوارض و خطرات جدی ممکن است برای بیمار پیش آید.
چروکیده یا موج دار شدن
چروکیده یا موج دار شدن سینه زمانی اتفاق می افتد که سالین (آب نمک) درون پروتز های نمکی به سمت طرفین آن حرکت کند. البته این مشکل ممکن است با پروتز های سیلیکونی نیز پیش آید اما احتمال آن بسیار کمتر از پروتز های نمکی می باشد. اگر این عارضه در نیمه بالایی سینه اتفاق بیافتد، می تواند مشکلات بیشتری را به همراه داشته باشد زیرا در تاپ های نیم تنه و مایو ها خود را نشان می دهد.
بیحسی نوک سینه ها
بیحس شدن نوک سینه پس از جراحی پروتز امکان پذیر است. در برخی موارد این بیحسی می تواند دائمی باشد که احتمال آن به طور کلی ۱۵ درصد است. اگر به هیچ عنوان نمی توانید بیحسی نوک سینه را تحمل کنید، بهتر است در جراحی پروتز سینه خود تجدید نظر کنید.
سروما
پس از عمل جراحی پروتز سینه، امکان تجمع مایعات در اطراف پروتز وجود دارد. این اختلال تقریبا شایع بوده و سروما نام دارد. در موارد جدی تر، لازم است جراحی دیگری برای خارج کردن این مایعات از سینه انجام شود. البته سروما معمولا بدون نیاز به جراحی بهبود می یابد.
زخم و جراحت
داشتن میزان مشخصی زخم و جراحت پس از جراحی پروتز سینه طبیعی است. در اکثر موارد این زخم بسیار جزئی بوده؛ اما از هر ۲۰ بیمار، یک نفر دچار زخم و جراحت شدیدی می شود. در این گونه موارد زخم ممکن است دارای ویژگی های زیر باشد:
- قرمز یا به شدت رنگی
- برآمده
- دردناک
- ضخامت
علائم جراحت شدید باید به مرور زمان بهبود یافته و جای زخم محو شود. با این حال در برخی موارد چندین سال طول می کشد تا بهبود قابل توجهی ظاهر شود.
پیشگیری از عوارض پروتز سینه
مهمترین اقدام برای پیشگیری از عوارض پروتز سینه، پیروی از دستورالعمل های پزشک است. مصرف برخی داروها و رژیم غذایی بیمار نیز می تواند بر بروز عوارض تاثیر گذار باشد. بیمار لازم است تا ۴ الی ۵ هفته پس از جراحی از رژیم غذایی پروتئینی( پروتئین گوشت نه پودر و مکمل های پروتئینی) که شامل مصرف تخم مرغ، ماهی، مرغ، گوشت قرمز چند وعده در روز می باشد. همچنین مصرف ویتامین C دو هفته قبل از جراحی می تواند بسیار مفید باشد.
جلسه مشاوره با پزشک نیز بسیار اهمیت دارد زیرا طی این جلسه پزشک سوابق پزشکی و مصرف دارو را از بیمار می پرسد که بیمار باید کاملا با پزشک خود در این باره صادق باشد. همچنین مصرف برخی آمپول ها و دارو های استروئیدی باید از دو هفته قبل از جراحی متوقف شود.
به طور کلی می توان گفت، بیمار در صورت پیروی از دستورات پزشک مانند نبستن سوتین تا ۶ هفته، دچار مشکل و عارضه خاصی نخواهد شد. استفاده از نیم تنه های ورزشی نیز می تواند به سینه فشار وارد کرده و موجب باز شدن بخیه ها شود.